Dzień jak co dzień
„Dzień jak co dzień, dzień po dniu, wciąż się dzieje życia cud…”.
Tadeusz Woźniak „Pośrodku świata”
Bardzo często zagonieni popadamy w rutynę. Dni zlewają nam się z nocą, praca z dniem. Skoncentrowani na pracy, rodzinie, pieniądzach, władzy często zapominamy o sobie. Zawsze coś jest ważniejsze niż my sami. Zatracamy się w teraźniejszości w imię przyszłości.
„No i co teraz? Zwykły program. Jakże strasznie zamarła w nas dziwność życia. […] Ta piekielna banalność istnienia. Jest godzina czwarta po południu. Potem będzie kolacja, potem orgia, potem seans, potem nocne koszmary, potem zwykła porcja środków wzmacniających. Och! To nie do wytrzymania.
Ja marzę o cudownym życiu, w którym by ludzkość zabłysnęła raz jeszcze jakimś straszliwym ogniem dzikiej twórczości przed zejściem do szarej otchłani, która ją czeka.”
„Pragmatyści”, 1919 Witkacy
✥
W.