Bazakbal to jeden z bohaterów witkiewiczowskiego Pożegnania jesieni. Atanazy jest przystojnym młodzieńcem o hedonistyczno-dekadenckich poglądach. Skupiony na doświadczaniu dziwności istnienia, kierowany przez popęd, w którym się zatraca. Rozum zepchnięty jest na dalszy plan. Liczy się tylko instynkt. Charakter bohatera najlepiej oddają słowa profesora Bulistona Chwazdrygiela – Z wolą było jakoś niewyraźnie, występowała ona sporadycznie, ale nie była mistrzynią twórczości codziennej.

Bazakbala można byłoby wręcz określić mianem egocentryka, który nie dbał o nic innego poza swoimi potrzebami. Ciągle chciał więcej. Świat postrzegał w sposób filozoficzno-transcendentalny.

Każdy jest kowalem własnego losu. Każdy jest bohaterem swojej własnej opowieści zwanej życiem.
Codziennie doświadczamy dramatu, komedii, romansu, thrillera, erotyku. 

Brniemy w istnienie, bez względu na to czy tego chcemy, czy nie. Zakończenie historii jest zawsze takie samo, może się różnić tylko formą. Mimo tego, iż Atanazy Bazakbal zbierał się do zakończenia swego żywota, to finał opowieści zgotował mu kto inny. Oskarżony o szpiegostwo, zginął od śmiercionośnej kuli.

Doświadczenie życia dobiegło końca.

Produkty z dziełami Witkacego znajdziesz tutaj.

✥
W.