„Jestem człowiekiem pochłoniętym melancholijnym industrializmem, żyjącym we mnie od kiedy pamiętam. Inspiracje odnajduję w stalowym morzu sekund rdzewiejących arterii miast, minutach cichych szeptów wszystkowiedzących murów, godzinach wygasania starych fabryk, dniach kruszenia betonowych płuc szarych bloków, miesięcy chłonięcia ciężaru ołowianego nieba, latach milczenia ostatnich pulsujących świateł. Witaj w moim industrialnym świecie, gdzie srebrny świt poda ci dłoń, przywróci do życia uśpione mgły i pozwoli zostać na dłużej.”
Więcej na blogu.